Regisseur en scenarist Martin Koolhoven heeft de Gouden Pen ontvangen voor het scenario van Brimstone, zijn internationale filmproductie uit 2016.
De prijs wordt toegekend als blijk van waardering voor scenarioschrijvers die het ambacht naar een uitzonderlijk niveau tillen. Brimstone werd geprezen om zijn gelaagde structuur, meeslepende vertelperspectief en het lef om binnen een genre eigenzinnig te blijven.
Koolhoven schreef het scenario volledig in het Engels, speciaal voor de internationale cast van onder andere Dakota Fanning, Guy Pearce en Carice van Houten. De film werd geselecteerd voor grote festivals en behaalde wereldwijd distributie.
De Gouden Pen als vakonderscheiding
De Gouden Pen is een onregelmatig toegekende prijs, bedoeld om uitzonderlijke scenariokwaliteit te erkennen. Het is geen publieksprijs of standaard juryprijs, maar een vakinhoudelijke onderscheiding die de scenariostructuur als drager van het verhaal centraal stelt. Eerdere ontvangers zijn onder anderen Ger Beukenkamp en Maria Goos.
Door de toekenning aan Brimstone onderstrepen collega’s en vakgenoten het belang van scenario’s die risico durven nemen, inhoudelijk consistent zijn en visueel krachtig vertellen.
Wat ondernemers van Brimstone kunnen leren
Hoewel Brimstone zich afspeelt in het Wilde Westen, draait het scenario om universele keuzes: risico nemen, strategie, timing, en het omgaan met veranderende omstandigheden. Voor ondernemers biedt dit scenario dan ook een verrassende spiegel. De opbouw van Brimstone – niet-lineair, perspectiefwisselend en doelgericht – laat zien hoe krachtige scenario’s kunnen worden ingezet om richting te geven aan complexiteit.
Ook in de zakenwereld is er behoefte aan verhalen die helderheid bieden te midden van chaos. Scenario’s die niet alleen beschrijven, maar sturen. Koolhoven laat zien dat een scenario niet strak hoeft te zijn om strategisch te werken – het moet coherent zijn, en durven af te wijken van standaardmodellen.
Scenario’s als strategisch instrument
Binnen NetwerkScenario zien we scenario’s niet alleen als artistiek product, maar als denkmodel. Het werk van Koolhoven laat zien dat scenariodenken – het vermogen om keuzes, gevolgen en timing structureel te ordenen – ook buiten film waarde heeft. Ondernemers kunnen hieruit inspiratie halen: scenario’s zijn geen statische scripts, maar dynamische strategieën.